Έφτασε κι αυτός ο καιρός που όλοι περιμένουν. Ο καιρός που το δωράκι φτάνει στα χέρια των ενηλίκων και το δωράκι στα χέρια των παιδιών...
Σαν μεγάλο παιδί κι εγώ με τη σειρά μου θα συνδιάσω αυτά τα δύο και πέρνωντας το δώρο των χριστουγέννων θα αγοράσω το κάτιτις μου. Το μεγάλο θέμα είναι πως δε ξέρω τι θέλω, γιατί οι σκέψεις μου τρέχουν από το ποδήλατο μέχρι την καθημερινή ζωή (βλέπε ρούχα, παπούτσια, κτλ.) και είναι σχετικά δύσκολη επιλογή.
Μ' αυτά και μ' αυτά όμως ήρθαμε αισίως στο τέλος της ποδηλατικής χρονιάς, η οποία ουσιαστικά ξεκίνησε με την αγορά των ποδηλάτων τον Φεβρουάριο του 2008 (τι μου θυμίζεις τώρα!) συνεχίστηκε μέχρι και τώρα με βόλτες στο βουνό, πορείες διαμαρτυρίας και πήγαινε έλα στη δυλειά για 'μένα κάθε Δευτέρα.
Συνολικά θα έλεγα ότι ήταν μία αρκετά παραγωγική χρονιά, αλλά και λίγο δύσκολη, καθώς το διάστρεμμα μου άφησε ένα μικρό κουσούρι για τουλάχιστον 6 μήνες όπως μου είπε και ο γιατρός... Τα αφήνουμε όμως όλα αυτά και περιμένουμε την μαγική μέρα (ή νύχτα δεν έχει να κάνει) που θα δούμε τα δωράκια να προσγειώνονται στα χέρια μας :D.
ΣΧΟΛΙΑ